Skip to main content

Schilderijen


Inleiding schilderen op hardboard.

Een van de vele dingen die een kunstschilder moet leren is om te schilderen op elke mogelijke ondergrond. Het meest gebruikelijke was het schilderen op doek, gewoonlijk op linnen. In de tijd dat Idonia op de Vrije Academie het vak leerde was er gebrek aan bijna alles, waardoor luxe artikelen, zoals bijvoorbeeld een eenvoudig fototoestel, aan een extra belasting waren onderworpen, de luxe-belasting. Doeken om op te schilderen moesten gemaakt worden en omdat het niet het directe belang diende, was het dus luxe, met als gevolg dat doeken erg duur waren. En kunstenaars in opleiding waren nog armer dan de gewone mensen. De Vrije Academie adviseerde dan ook om op hardboard te gaan schilderen. In 1952 was Idonia's echtgenoot gepensioneerd en ondanks een goede betrekking moest hij thuiswerk zoeken om voldoende inkomen voor zijn gezin te hebben, het was dus armoe.
Hardboard is glad en hard. Eerst moest er een onderlaag op aangebracht worden. (Net als bij linnen). Pas daarna kon er op geschilderd worden. Omdat hardboard een beetje buigzaam is moet ook voor een goede hechting van de verflagen verzorgd worden. Een deel van de schilderijen van Idonia op hardboard zijn aan de onderkant versterkt door er latten op te spijkeren, waarbij de kop van de spijker op de te beschilderen kant zat.
Hardboard was relatief goedkoop, en door te zoeken naar afgevallen stukken kon een schilder met weinig geld een geschikt medium bekomen.

Introduction to painting on hardboard.

One of the many things a painter must learn is to paint on any surface. The most common was painting on canvas, usually on linen. At the time Idonia was learning the trade at the Free Academy, there was a lack of almost everything, so luxury items, such as a simple camera, for example, were subject to an additional tax, the luxury tax. Canvases to paint on had to be made, and since it did not serve the immediate interest, it was therefore luxury, with the result that canvases were very expensive. And artists in training were even poorer than ordinary people. So the Free Academy recommended painting on hardboard. In 1952, Idonia's husband was retired and despite a good job, he had to look for work at home to have enough income for his family, so it was poverty.
Hardboard is smooth and hard. First an underlayment had to be applied to it. (As with linen). Only then could it be painted on. Because hardboard is somewhat pliable, care must also be taken for proper adhesion of the layers of paint. Some of Idonia's paintings on hardboard were reinforced at the bottom by nailing slats to it, with the head of the nail sitting on the side to be painted.
Hardboard was relatively cheap, and by searching for discarded pieces, a painter could obtain a suitable medium with little money.


Inleiding schilderijen op gebruikt doek.

Tijdens of na het schilderen op papier en hardboard leerde Idonia te schilderen op doek, in plaats van hard en stevig is dat verend, en geeft een ander resultaat. Ze begon op oude schilderijtjes die geen waarde hadden.  Er was geen geld voor nieuwe doeken, dat zijn op een raamwerk gespannen linnen doeken die wit zijn vandaar dat ze overging op oude schilderijtjes die ze of in haar bezit had, of die ze kon kopen bij een uitdragerij.
Bij een bestaand schilderij moet het zo glad mogelijk gemaakt worden en gegrondverfd zodat het oude niet het nieuwe kan beinvloeden.

Introduction paintings on used canvas.

While or after painting on paper and hardboard, Idonia learned to paint on canvas, instead of hard and firm, it is springy, and gives a different result. She started on old paintings that had no value. There was no money for new canvases, which are linen canvases stretched on a frame that are white hence she switched to old paintings that she either owned, or that she could buy from a thrift store.
With an existing painting, it must be made as smooth as possible and primed so that the old cannot affect the new.


Schilderen op decor-linnen

Inleiding schilderen op decor-linnen.
Doordat het Scala theater aan de Wagenstraat, wegens de nieuwbouw voor de Bijenkorf aan de Grote Marktstraat in Den Haag, zijn deuren moest sluiten omdat de Bijenkorf eigenaar was van het gebouw en die de ruimte nodig had voor zijn nieuwbouwplannen, werden de decors die vernietigd moesten worden gegeven of verkocht aan de Vrije Academie. De leerlingen maakten gretig gebruik van deze mogelijkheid om aan goedkoop, maar grof geweven linnen te komen. Zolang de mogelijkheid bleef bestaan maakte ook Idonia hier gebruik van. Een grove basis maakt het noodzakelijk de verf op een andere manier op het doek te brengen en dat is terug te vinden in de ontwikkeling van Idonia.

Idonia voelde zich aangetrokken tot een stijl waarbij de vormgeving van de afgebeelde dingen werd geabstraheerd tot (relatief) grote vlakken. Haar kleuren werkte ze uit todat ze vond dat de combinatie het verhaal vertelden zoals zij het voelde. Idonia tekende en schilderde niet omdat ze het wilde. Ze had de drang van binnenuit. Ze moest schilderen en tekenen, of ze het wilde of niet.

Introduction painting on decor linen.
Because the Scala theater on Wagenstraat, due to new construction for the Bijenkorf on Grote Marktstraat in The Hague, had to close its doors because the Bijenkorf owned the building and needed the space for its new construction plans, the sets that needed to be destroyed were given or sold to the Free Academy. Students eagerly took advantage of this opportunity to obtain cheap but coarsely woven linen. As long as the opportunity remained, Idonia also took advantage of it. A coarse base makes it necessary to apply the paint to the canvas in a different way, and this is reflected in Idonia's development.

Idonia was attracted to a style in which the design of things depicted was abstracted into (relatively) large areas. She worked out her colors until she felt that the combination told the story as she felt it. Idonia didn't draw and paint because she wanted to. She had the urge from within. She had to paint and draw, whether she wanted to or not.


3465

670 x 598 mm. Olieverf op linnen. Signature IDONIA links onder.
Platte hoogten, gescheiden door kloven eindigen op het strand. Het strand, de zee en de lucht zien er duister en dreigend uit. Op de groene vlakte op de voorgrond links, zien we twee bomen die dood lijken maar toch krom gegroeid zijn. Rechts, op de gele okeren vlakte staan 5 stapels witte stenen, de stapels zijn verschillend van hoogte. Op de bruine vlakte achter de okeren, staan drie mensen, een groot, 2 kleiner. Nader beschouwd blijkt er een vierde mens te zijn, nog kleiner en in zwart. Op de groene vlakte er achter staat een boom die bijna dood geweest moet zijn maar nu toch weer een uitloper heeft. Ook staat daar een rotsblok van vreemde vorm. Op de warmbruine vlakte staat een beeld of een gebouw, witachtig. Uit de top groeit een twijg.
670 x 598 mm. Oil on linen. Signature IDONIA lower left.
Flat heights separated by gorges end on the beach. The beach, sea and sky look dark and threatening. On the green plain in the foreground left, we see two trees that appear dead yet have grown crooked. On the right, on the yellow ochre plain are 5 piles of white stones, the piles are different heights. On the brown plain behind the ochers, there are three people, one large, 2 smaller. Closer inspection reveals a fourth human being, even smaller and in black. On the green plain behind them is a tree that must have been almost dead but now has a spur again. Also standing there is a rock of strange shape. On the warm brown plain is a statue or building, whitish. From the top grows a twig.

3499

601 x 699 mm. Olieverf op linnen. Signature IDONIA rechts onder.
Onder een donker- en lichtgroene hemel ligt massief bruin plateau dat is aangelegd. In het midden zit een gat. Links staat een kale betonnen muur met een raam er in. Daarachter staan nog iets wat waarschijnlijk ook een muur met ramen is. Aan de zijkant van het plateau loopt een brede muur met daarbovenop een onbegaanbare weg. Dat wordt veroorzaakt die diepe ronde uithollingen met kaarsrechte muren. Links naast de muur staan zes lantaarns. Op de voorgrond staat een driepotig lichtbruin bouwsel waaruit een witte vogel het zwerk invliegt. Op de muur loopt een witte mens die een onoverkombare hindernis moet gaan overwinnen en kijkt naar de witte vogel. Door het gat in de grond zien we een lichtere wereld, met een lichtere groene hemel en diepgroene zee. Op het groenachtig gele strand staat een identiek bouwsel, maar nu in zwart. Een zwarte mens staat te kijken hoe de zwarte vogel wegvliegt.
601 x 699 mm. Oil on linen. Signature IDONIA lower right.
Under a dark and light green sky is solid brown plateau laid out. In the center is a hole. On the left is a bare concrete wall with a window in it. Behind it are something else that is probably also a wall with windows. To the side of the plateau runs a wide wall with an impassable road on top. This is caused those deep round cavities with dead straight walls. To the left of the wall are six lanterns. In the foreground is a three-legged light brown structure from which a white bird flies into the zwerk. On the wall walks a white man who is about to overcome an insurmountable obstacle and looks at the white bird. Through the hole in the ground we see a lighter world, with a lighter green sky and deep green sea. On the greenish yellow beach is an identical structure, but now in black. A black man stands watching the black bird fly away.


Auteursrechten voorbehouden
“Alle rechten voorbehouden. Niets uit deze tekeningen, schilderijen, kunstwerken mag worden verveelvoudigd, opgeslagen in een geautomatiseerd gegevensbestand of openbaar worden gemaakt in enige vorm of op enige wijze, zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de de heer A.M. Fraissinet.”

Neem contact op voor een licentie voor uw specifieke gebruik.

Naar boven